Baby’s en peuters moeten worden onderwezen?
Er wordt 200 miljoen uitgetrokken om baby’s en peuters op de crèches te gaan onderwijzen! Pardon? Baby’s en peuters? Moeten die niet gewoon lekker geknuffeld worden en in de zandbak spelen? Trots vertelt een leidster dat er al peuters zijn die hun naam kunnen spellen. Wordt dit de nieuwe norm? Een crèche wordt straks beoordeeld op hun ‘spellende peuters’? Zo verdwijnt het laatste stukje ruimte voor kinderen om zichzelf op hun eigen manier en tempo te ontwikkelen.
Ik heb geen pedagogische opleiding, wel drie kinderen – misschien wel de allerbeste opleiding! Mijn dochter zat nog maar een paar weekjes in groep 3 toen ik al op het matje moest komen. Ze bleef toch wel heel erg achter met lezen. Zelf had ik ook al gemerkt tijdens het voorlezen dat zij nog geen belangstelling had voor letters. Ach, dat zal wel vanzelf komen was mijn gedachte. Maar nee, ze kreeg bijles. Dit gaf haar het gevoel dat ze dom was, praat dat maar weer eens recht bij een meisje van 6. Om een lang verhaal kort te maken, ze zit nu op het VWO en haalt topcijfers. Ze was er simpelweg nog niet klaar voor.
Zelfs een tweeling ontwikkelt zich elk op zijn eigen manier
Eén van mijn tweelingjongens kon op zijn vijfde spontaan lezen. Zo grappig toen hij plotseling uit een boekje begon voor te lezen. Nu jaren later is hij echt géén betere lezer dan andere kinderen. Het lezen had duidelijk zijn belangstelling tijdens zijn kleuterjaren. Tegenwoordig ligt zijn belangstelling ergens anders, iets met een bal, een grasveld en een doel ;-). Waarom willen we kinderen pushen om ze allemaal op hetzelfde moment, hetzelfde te leren? Is het niet veel beter om naar het kind te kijken? Ik heb met een tweeling echt een mooi voorbeeld hoe twee kinderen die tegelijkertijd geboren zijn, dezelfde (op)voeding hebben gehad toch kunnen verschillen als dag en nacht. En zich dus ook heel verschillend ontwikkelen. De één kon fietsen zonder zijwielen toen hij 4 jaar oud was. De andere – de creatieveling – fietste pas zonder zijwielen toen hij 7 was. En niet omdat het hem ontbreekt aan sportieve vaardigheden, hij voetbalt en tennist in de selectie. Had ik hem op zijn vierde moeten dwingen? Ik vind van niet. Ieder kind leert fietsen, dus hij ook! Al is het dan een paar jaar té laat in de ogen van de pedagogen. Hij kon op vierjarige leeftijd wel prachtig tekenen…
Alle kinderen worden sterren als we ze laten stralen
Druk voor jonge ouders wordt steeds hoger
De druk die er op kinderen maar zeker op ouders komt te liggen is hoog. “Wat? Kan je dochter/zoon haar naam nog niet spellen?” Er heerst nu al een enorme competitie onder ouders. Dit begint al als het kind nog maar net geboren is. De baby die als eerste om kan rollen zal wel de slimste zijn! Uh, niet dus! Daarna komt het kruipen en het lopen. Dit is voor veel ouders een serieuze strijd, lopen met een jaar moet toch haalbaar zijn? Dit wordt gevoed door het Consultatiebureau: als je baby met anderhalf jaar nóg niet kan lopen, word je verwezen naar een fysiotherapeut.
Door naast de lichamelijke ontwikkeling ook nog eens de geestelijke ontwikkeling in een vroeg stadium te pushen, wordt de onzekerheid onder jonge ouders enorm gevoed. “Mijn peuter zal wel dom zijn, hij/zij kan die puzzel van 8 stukjes nog niet maken”. Het kind is niet dom, hij ontwikkelt zich op zijn eigen manier. Kijk naar je kind, naar wat hij/zij leuk vindt en spring daarop in met leuk speelmateriaal, dan komt het leren vanzelf.
Ontneem kinderen niet hun 'zandbakjaren'
Ieder kind leert op de voor hem juiste momenten de juiste vaardigheden. Kinderen zijn nu eenmaal niet allemaal hetzelfde, ze hebben allemaal hun eigen bijzondere capaciteiten. In het huidige onderwijssysteem worden deze helaas niet altijd herkend, aangezien de kinderen allemaal door hetzelfde putje worden geduwd. Door ze al vanaf baby-leeftijd te onderwijzen, krijgen ze steeds minder ruimte om zichzelf te ontdekken. Spelen geeft ze de gelegenheid om uit te vogelen wie ze zelf zijn en wat ze leuk vinden. Nu worden ze gekneed tot een eenheidsworst die op peuterleeftijd zijn/haar naam moet kunnen spellen, in plaats van dat ze in de zandbak een kleine architect in zichzelf ontdekken. Ze hebben nog jaren onderwijs voor de boeg om te leren spellen. Spelen in de zandbak daarentegen komt na hun kleuterleeftijd nooit meer terug, so let them play :-).
- August 18, 2016
- 1 Comment
- 0
- onderwijs, positiviteit
Joris de Witten
september 5, 2017Leuk artikel om te lezen, jammer dat kinderen steeds minder ruimte hebben om zichzelf te ontwikkelen