Volgende maand mag ik eindelijk na 20 jaar weer naar het paradijs, oftewel bon biní na Boneiru (welkom op Bonaire!). 20 jaar geleden heb ik ontzettend genoten op Bonaire al bestond mijn leven toen voornamelijk uit duiken (is er eigenlijk nog iets anders te doen op Bonaire?) en drankjes en dansjes. Ik ben zeker van plan om weer te gaan genieten van de onderwaterwereld en de drankjes en dansjes, maar ik wil meer gaan zien en doen. Ik ben in de boeken gedoken en heb een mooie lijst met to do’s en bezienswaardigheden opgesteld. En guess what? Er is meer te doen dan duiken! Benieuwd? Lees lekker mee en geniet vanaf je beeldscherm van alles wat Bonaire je te bieden heeft.

Hier ben ik nog nooit geweest, maar ik hou van tropische witte stranden dus dit staat met stip bovenaan mijn Bonaire Bucketlist. Klein Bonaire is een onbewoond eiland voor de kust. In een kleine 20 minuten ben je met de boot op de hagelwitte stranden van dit bounty eiland. Aan de promenade van Kralendijk vind je watertaxi’s die meerdere keren per dag afvaren. Er zijn geen voorzieningen op het eilandje dus vergeet niet om eten en drinken zelf mee te nemen. Ik hoop hier tijdens het snorkelen of duiken schildpadden te zien. Ik heb best veel gedoken op veel verschillende plekken maar nog nooit een schildpad mogen ontmoeten.

Van flamingo’s kan ik geen genoeg krijgen. Ooit heb ik Lake Nakuru met haar miljoenen flamingo’s in Kenia bezocht en sindsdien hebben ik zwak voor deze prachtige vogels. Het Goto meer dient als voederplaats van majestueuze Caribische flamingo’s. Tip: ga naar een hoog observatiepunt, neem plaats op een van de vele bankjes en geniet van het prachtige uitzicht over het meer.

Deze heb ik ooit wel gezien, maar meer omdat ze gewoon niet te missen zijn. Het zuidelijke deel van het eiland Bonaire wordt namelijk voor een groot deel in beslag genomen door zoutpannen en het Pekelmeer. Er wordt hier al zout gewonnen sinds de Nederlanders in de zeventiende eeuw de macht kregen op Bonaire. Dat kon voordelig door het gebruik van slaven, nu een smet op onze nationale geschiedenis. Na het opheffen van de slavernij werd de zoutwinning (logisch) steeds minder rendabel. Toch wordt er tegenwoordig weer zout gewonnen op Bonaire. Per jaar wordt er meer dan vierhonderd miljoen kilogram zout onttrokken aan de Caribische Zee.

De slavenhuisjes bij Witte Pan en Oranje Pan zijn (piep)kleine huisjes waarin de slaven die werkten in de zoutpannen de nacht konden doorbrengen, aangezien de tocht vanaf hun eigen nederzetting zo’n 6 à 7 uur lopen was.

De slavenhuisjes zijn in 1850 gebouwd. Voor die tijd sliepen de slaven buiten of in zelfgebouwde huisjes van hout, stro en leem. De slavenhuisjes zijn gemaakt van koraalstenen. Ze zijn nog geen twee meter hoog en hebben één raam en een kleine deuropening. Zo klein dat je er niet rechtop kunt staan. In één huisje sliepen twee tot wel zes slaven.

Er zijn twee groepen slavenhuisjes op Bonaire. De huisjes bij de Witte Pan zijn wit en die bij de Oranje Pan zijn okergeel. Bij de huisjes van de Witte Pan staat één groot huis. Dit huis was voor de opzichter. De slavenhutjes zijn door de Stichting Nationale Parken Nederlandse Antillen gerestaureerd en  tegenwoordig zijn de huisjes beschermd monument op Bonaire.

Uiteraard neem ik als parttime digital nomad mijn laptop mee, er moet tenslotte ook gewerkt worden. Als deze bovenstaande Bonaire Bucketlist is afgewerkt, ga ik genieten van de vele mooie duikplekken (LOVE IT)

Bye bye Holland, see you in spring!

Heb jij nog goeie tips? Please let me know!